Zaujímavosti o referátoch
Ďaľšie referáty z kategórie
Cultura y lengua latinas V.
Dátum pridania: | 15.05.2004 | Oznámkuj: | 12345 |
Autor referátu: | fernando | ||
Jazyk: | ![]() |
Počet slov: | 8 540 |
Referát vhodný pre: | Stredná odborná škola | Počet A4: | 31.4 |
Priemerná známka: | 2.97 | Rýchle čítanie: | 52m 20s |
Pomalé čítanie: | 78m 30s |
Nondum præcipites cingebant oppida fossæ:
Non turba directi, non æris cornua flexi,
Non galeæ, non ensis erant: sine militis usu
Mollia securæ peragebant otia gentes.
Ipsa quoque immunis, rastroque intacta, nec ullis
Saucia vomeribus, per se dabat omnia tellus;
Contentique cibis, nullo cogente, creatis,
Arbuteos foetus montanaque fraga legebant,
Cornaque, et in duris hærentia mora rubetis,
Et, quæ deciderant patula Jovis arbore, glandes.
Ver erat æternum; placidique tepentibus auris
Mulcebant Zephyri natos sine semine flores.
Mox etiam fruges tellus inarata ferebat;
Nec renovatus ager gravidis canebat aristis.
Flumina jam lactis, jam flumina nectaris ibant:
Flavaque de viridi stillabant ilice mella.
Postquam, Saturno tenebrosa in Tartara misso,
Sub Jove mundus erat, subiitque argentea proles,
Auro deterior, fulvo pretiosior ære;
Jupiter antiqui contraxit tempora veris,
Perque hiemes, ætusque, et inæquales autumnos,
Et breve ver, spatiis exegit quatuor annum.
Tum primum siccis aer fervoribus ustus
Canduit, et ventis glacies adstricta pependit:
Tum primum subiere domos; domus antra fuerunt,
Et densi frutices, et junctæ cortice virgæ.
Semina tum primum longis Cerealia sulcis
Obruta sunt, pressique jugo gemuere juvenci. (Ibíd.)
VI. Via lactea. Superi Jovis regiam petunt
Est via sublimis, coelo manifesta sereno;
Lactea nomen habet, candore notabilis ipso.
Hac iter est Superis ad magni tecta Tonantis,
Regalemque domun. Dextra lævaque, Deorum
Atría nobilium valvis celebrantur apertis:
PIebs habitat diversa locis: a fronte potentes
Coelicolæ clarique suos posuere penates.
Hic locus est, quem, si verbis audacia detur,
Haud timeam magni dixisse Palatia coeli.
Ergo ubi marmoreo Superi sedere recessu,
Celsior ipse loco, sceptroque innixus eburno,
Terrificam capitis concussit terque, quaterque,
Cesarem, cum qua terram, mare, sidera, movit.
Talibus inde modis ora indignantia solvit.
(Ibid.)
De este período quedan otros representantes, pero de ellos no se conocen las fechas de su nacimiento o muerte y de sus obras sólo se recuerda, a veces, el nombre. Los incluiremos muy sumariamente:
Lucius Afranius. Cómico elogiado por Cicerón. Legado de César.
Quintus Ascanius Pedianus. Gramático y retórico de Padua.
Marcus Junius Brutus. Asesino de Julio César. Escritor de epístolas incluidas en la correspondencia de Cicerón.
Caius Cassius Longinus. Asesino de Bruto, político. Dejó epístolas.
Lucius Fenestella. Historiador. Autor de "Anales Libri XXII".
Marcus Furius Bibaculus. Épico y satírico: "Oda de Bello Gallico".
Gratius Falliscus. "Cynegeticon" (El arte de cazar con perros).
Caius Lulius Hyginus. Gramático y astrónomo: "Poeticon Astronomicon".
Marcus Antistius Labco. Jurisconsulto.
Quintus Lutatus Catulus. Citado por Cicerón: "De natura dearum".
Caius Mattius. Colaborador de Julio César.
Publius Nigidius Figulus. Amigo de Cicerón, quien lo considera el mayor sabio.
Quintus Claudius Quadrigarius. Historiador: "Annales Libri XXIII".
Publius Syrus. "Colección de sententias".
Marcus Verrius Flaccus. Gramático: "De verborum significatu".
Por otra parte, no se crea que el latín usado, incluso por los emperadores de esta época, haya sido perfecto, como lo muestra el siguiente documento de Adriano Augusto respecto a los cristianos:
DECRETO EDICTO
Hadrianus Augustus Serviano consuli salutem. Aegyptum, quam mihi laudabas, Serviane carissime, totam didici Ieuem, pendulam et ad omnia famae momenta uolitantem. Illic qui Serapen colunt, Christiani sunt: et deuoti sunt Serapi, qui se Christi episcopos dicunt. Nemo illic archisynagogus ludaeorum, nemo Samarites, nemo Christianorum presbyter non mathematicus, non haruspex, non aliptes.