Entre sus obras principales están "Apologeticon" de la religión cristiana; "De pudicitia", "Contra gentiles, Libri II", "Contra Marcion", "Exhortaciones al Martirio", "Testimonio del Alma", "De los espectáculos y la idolatría" y "Libri ad Escapulan".

Tiene el inmenso mérito de haber introducido en la lengua latina los términos propios de los cristianos y haberles dado carta de ciudadanía. Su estilo, convincente, apasionado y muy personal, es la mejor arma de que dispone para su tarea de proselitismo y defensa de la religión recién nacida.

Transcribimos a continuación los cuatro primeros párrafos de su "Exhortación a los mártires", una de sus más bellas obras, que nos introduce en la vida y sufrimiento de los mártires, en la prisión, previos a sus martirios:

I. Inter carnis alimenta, benedicti martyres designati, quae uobis et domina mater ecclesia de uberibus suis et singuli fratres de operibus suis propriis in carcerem subministrant, capite aliquid et a nobis quod faciat ad spiritum quoque educandum. Carnem enim saginari et spiritum esurire non prodest. Immo, si quod infirmum est curatur, neque quod infirmius est negligi non debet. Nec tantus ego sum ut uos alloquar. Verumtamen et gladiatores perfectissimos non tantum magistri et praepositi sui, sed etiam idiotae et superuacui quique adhortantur de longinquo, ut saepe de ipso populo dictata suggesta profuerint.
In primis ergo, benedicti, nolite contristare spiritum sanctum qui uobiscum introiit carcerem. Si enim non uobiscum nunc introisset, nec uos illic hodie fuissetis. Et ideo date operam ut illic uobiscum perseueret, ita uos inde perducat ad Dominum. Domus quidem diaboli est et carcer, in quo familiam suam continet; sed uos ideo in carcerem peruenistis ut illum etiam in domo sua conculcetis. lam enim foris congressi conculcaueritis.
Non ergo dicat: In meo sunt, tentabo illos uilibus odiis, defectionibus aut inter se dissensionibus. Fugiat conspectum uestrum et in ima sua delitescat, contritus et torpens, tamquam coluber excantatus aut effumigatus. Nec illi tam bene sit in suo regno ut uos committtat; sed inueniat munitos et concordia armatos, quia pax uestra bellum est illi. Quam pacem quidam in ecclesia non habentes, a martyribus in carcere exorare consueuerunt. Et ideo eam etiam propterea in uobis habere et fouere et custodire debetis ut, si forte, et aliis praestare possitis.
II. Caetera aeque animi impedimenta usque ad limen carceris deduxerint uos, quousque et parentes uestri. Exinde segregati estis a mundo. Si enim recogitetis ipsum magis mundum carcerem esse, exisse uos e carcere quam in carcerem introisse intelligemus. Maiores tenebras habet mundus, quae hominum praecordia excaecant. Grauiores catenas induit mundus, quae ipsas animas hominum constringunt. Peiores immunditias exspirat mundus, libidines hominum.