slavme slavne slavu Slavuv slavnych, popol popoludnia)
anafora = opakov. slova na zaciatku versov (letel polom, letel dolom, letel horou ako strela..)
epifora = opakov. slov na konci versov
epizeuxa = opakov. slov za sebou (n. tvrdo, tvrdo, tvrdulienko)
epanastrofa = opak. slov na konci jedneho a zaciatku nasledujuceho versa
kalambur = zvukova podobnost vyznamovorozdielnych slov (n. tak-akt, nehodny-nevhodny)
pleonazmus = opakovanie slov pribuzneh vyznamu (n. tie ich roztrzky, skriepky a zvady)
asyndeton = bezspojkove spajanie slov
polysyndeton = nadmerne opakovanie spojok
elipsa = vynechavanie slov, kt. si mozno domysliet (n. Aky otec taky syn, Tu zas malin cas)
zeugma = vypustanie vaezbovych slov (n. zdvihol ruky a oci)
apoziopeza = neukoncena vypoved (n. * ...)
inverzia = zmena slovosledu (n. jest i haj ten)
parenteza = samostatny do vety vsunuty vyraz (vsuvka)
klimax, gradacia = stupnov. vyznamu za sebou nasledujucich slov (n. mat, rodina i svet...)
antiklimax = zoslabovanie vety (n. miliony..., tisice.. a napokon, zostal - sam)
oxymoron = spojenie dvoch vyznamovo sa vylucujich vyrazov (n. blciaca mrazivou horuckou)
paradox = zdanlivo nezmyselny vyrok (n. cim si napadnejsi, tym si nenapadnejsi)
paralelizmus = opakov. podobnych konstrukcii
recnicka otazka = napriek opytovacej intonacii obsah. tvrdenie (n. nechceme sa mat lepsie?)
recnicke zvolanie = (n. hoj mor ho!)
apostrofa = oslovenie nepritomnej osoby, neziveho predmetu (n. oo vy cierne skaly, co ste mi mileho vzali)
tropy = metafora, metonymia, ironia, antonomazia, hyperbola, synekdocha, symbol, personifikacia, prirovnanie, epiteton, parabola, perifraza..
epiteton = basnicky privlastok
epiteton constans = staly privlastok (n. licka cervene)
epiteton ornans = ozivuje, konkretizuje (n. nuotili zialnym, hlbokym hlasom, cudne, chmurne zalmy)
metafora = obraz. pomenov. zalozene na prenasani pomenovani, asociaciach (n. kvapky horuceho neba tu cinkaju ako vosk)
genitivna metafora = spojenie substantiv v genitive do metafory (n. dni sta slzy voskovic)
lexikalizovane metafory = castym pouzivanim zovsednene (n. hryzie ho svedomie)
alegoria = nepriame pomenovanie (n. huska biela – slovencina)
personifikacia = prisudzovanie ludskych vlastnosti a schopnocti nezivym veciam (n. vrba struha poklony, les stoji ticho)
hyperbola = zvelicujuci vyznam, zvyraznia urcit. vec (n. zem dupotom a nebo rykom sa otriasa)
metonymia = prenasanie pomenovania veci na zaklade vnutornej vaezby medzi nimi (n.